معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی از اصلاح و بازنگری قانون پیش‌فروش ساختمان، تدوین بسته حمایتی استیجار با رویکرد حمایت از مستاجران در گروه‌های هدف و تلاش برای تامین مسکن کارگران و مسکن گروه‌های هدف در همکاری با سایر وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها خبر داد.
افزایش نجومی اجاره‌بها در سال‌های اخیر، اجاره‌نشین‌ها را در وضعیتی قرار داده که گاهی نه‌تنها به دنبال خانه‌ای متناسب با بودجه خود، بلکه به دنبال بقای اقتصادی‌شان هستند
در جدیدترین آگهی‌های بازار مسکن در شهرستان فومن، واحدی ۹۳ متری، ۱۰ سال ساخت، دو خوابه با ودیعه‌ی ۴۰۰ میلیون تومان و کرایه ماهیانه‌ی چهار میلیون تومان اجاره داده می‌شود
در خیابان آذربایجان، یک واحد ۶۵ متری ۲ خواب با رهن ۶۵۰ میلیون تومانی، آپارتمان ۸۵ متری در ابوذر با رهن ۱.۳ میلیارد تومانی و واحد مسکونی ۹۵ متری در آجودانیه با رهن ۲ میلیارد تومان آگهی شده است.
عضو کمیسیون عمران مجلس با بیان اینکه هم‌اکنون ۷ میلیون واحد مسکونی در کشور کمبود داریم، گفت: «قانون‌گذار می‌گوید که دولت براساس تعهد باید این کار را عملی می‌کرد، اما اراده به معنای همت و روحیه جهادی در این موضوع دیده نمی‌شود.»
مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران گفت: طبق آمار‌ها یک سوم خانوار‌ها در تهران مستاجر هستند، اما در این شرایط روند رشد قیمتی در بازار اجاره نسبت به فروش کمتر خواهد بود. لکن در آینده نزدیک قطعا شاهد افزایش جهشی قیمت‌ها در بخش خرید وفروش خواهیم بود.
بررسی فایل‌های اجاره در محله‌های اعیان نشین نشان می‌دهد، اجاره‌های ماهانه تا به ۶۰۰ میلیون تومان در ماه نیز می‌رسد؛ برای مثال آپارتمانی ویلایی و ۶۵۰ متری در الهیه، با ۴ میلیارد تومان رهن و ۵۵۰ میلیون تومان اجاره ماهانه آگهی شده است.
قیمت دستوری اجاره که بخواهد توسط دولت اعمال شود، درست مثل این است که یک بمب در مرکز شهر قرار گرفته است و قرار است شهر را نابود کند، چرا که وقتی مالک مجبور باشد با قیمت‌های مصوبه یا به اصطلاح پایین، خانه خود را اجاره دهد، خانه را در پایین‌ترین سطح نگهداری می‌کند، هزینه‌ای برای ملک انجام نمی‌دهد و به خانه‌های شهر رسیدگی مناسبی نمی‌شود و عدم نوسازی املاک، به مرور، شهر را به سمت نابودی می‌برد
توجه کنید که همه این آمار‌های تکان دهنده که پیشتر خواندیم بدون احتساب بحران‌های دو سال اخیر است و هنوز بار دلار ۸۰ هزار تومانی بر سر این آمار سرریز نشده است و باید دید بعد از آن تازه چه روندی در پیش گرفته می‌شود. با این روند هر روز از سبد معیشت کارگران و مزدبگیران و بازنشستگان ایرانی کاسته می‌شود، مفهوم زندگی به فراموشی سپرده می‌شود تا شاید سرپناهی در دسترس باشد، سرپناهی که احتمالا فاقد استاندارد‌های لازم است و این یعنی شهروند ایرانی از برخی امکانات نخستین عمرانی نیز در محل سکونتش محروم می‌ماند. در واقع بحران دو گانه فقر مسکن و فقیر شدن مستاجران حالا در همه ابعاد در حال به رخ کشیدن خود در جامعه ایران است.